با مرغ پنهان

با مرغ پنهان          

حرف ها دارم          

با تو ای مرغی که می خوانی نهان از چشم          

و زمان را با صدایت می گشایی !          

چه ترا دردی است          

کز نهان خلوت خود می زنی آوا          

و نشاط زندگی را از کف من می ربایی؟          

در کجا هستی نهان ای مرغ !          

زیر تور سبزه های تر          

یا درون شاخه های شوق ؟          

می پری از روی چشم سبز یک مرداب          

یا که می شویی کنار چشمه ادارک بال و پر ؟          

هر کجا هستی ، بگو با من .          

روی جاده نقش پایی نیست از دشمن.          

آفتابی شو!          

رعد دیگر پا نمی کوبد به بام ابر.          

مار برق از لانه اش بیرون نمی آید.          

و نمی غلتد دگر زنجیر طوفان بر تن صحرا.          

روز خاموش است، آرام است.          

از چه دیگر می کنی پروا؟