کاروان بی‌خبر

 کاروان بی‌خبر          

کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست          با دل این قصه نگویم که به دلخواهش نیست

کاروان آمد و از یوسف من نیست خبر          این چه راهیست که بیرون شدن از چاهش نیست

ماه من نیست در این قافله راهش ندهید          کاروان بار نبندد شب اگر ماهش نیست

ما هم از آه دل سوختگان بی خبر است          مگر آئینه شوق و دل آگاهش نیست

تخت سلطان هنر بر افق چشم و دل است          خسرو خاوری این خیمه و خرگاهش نیست

خواهم اندر عقبش رفت و بیاران عزیز          باری این مژده که چاهی بسر راهش نیست

شهریارا عقب قافله کوی امید          گو کسی رو که چو من طالع گمراهش نیست

ســــــــــــــــــــعال

بهم بگو از عشق تصور تو چیه؟

ناکامیها

    ناکامیها          

زندگی شد من و یک سلسله ناکامیها          مستم از ساغر خون جگر آشامیها

بسکه با شاهد ناکامیم الفتها رفت          شادکامم دگر از الفت ناکامیها

بخت برگشته ما خیره سری آغازید          تا چه بازد دگرم تیره سرانجامیها

دیرجوشی تو در بوته هجرانم سوخت          ساختم این همه تا وارهم از خامیها

تا که نامی شدم از نام نبردم سودی          گر نمردم من و این گوشه گمنامیها

نشود رام سر زلف دل آرامم دل          ای دل از کف ندهی دامن آرامیها

باده پیمودن و راز از خط ساقی خواندن          خرم از عیش نشابورم و خیامیها

شهریارا ورق از اشک ندامت میشوی          تا که نامت نبرد در افق نامیها

حالا چرا

حالا چرا          

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا          بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی          سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست          من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم          دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا

وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار          اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا

شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود          ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت          اینقدر با بخت خواب آلود من لالا چرا

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند          در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین          خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر          این سفر راه قیامت میروی تنها چرا